Zei ik gister dat we die beenspieren eens goed gingen laten werken?! Nou, dat hebben we geweten vandaag hoor 😅. Het werd de dag van het verleggen van onze eigen grenzen. De kids weten het nu ook zeker, ze kunnen meer dan ze zelf denken!
Zonder al te goede voorbereiding, begonnen we aan een wandeling die prima te doen leek. De kids waren de fotografen van de heenweg en gingen daar helemaal in op.
Waar we alleen onvoldoende naar hadden gekeken, was hoeveel meter hoogteverschil deze wandeling had. Het werd een enorm zware klim, tot we op eigen kracht op de top van een berg op 1540 m hoogte stonden.
Daar komen ging natuurlijk niet vanzelf. Meerdere keren zeiden de kids (en om eerlijk te zijn ook onze eigen benen) dat ze niet meer konden, maar terug wilden ze ook niet. Even op adem komen, wat aanmoediging en daar gingen ze weer. Wat een geweldig gevoel als je dan met elkaar bovenop de berg staat!
Uiteindelijk was de wandeling ruim 12 km en door de enorme klim zo’n 5uur lopen. Als toetje kregen we daardoor ook de bui over ons heen die eerder heel ver weg leek. Maar ach, een douche konden we na die inspanning wel gebruiken.
Terug aangekomen bij de beek vulden we onze flessen weer met heerlijk ijskoud water en vond Jara een steen die ze de “trotsheid steen”noemde. En terecht!! Het laatste stuk ging weer over afvalt en dus deelden we de weg gezellig met de koeien. Terug bij de camper was het natuurlijk tijd om de kids (en onszelf) lekker te verwennen en werd het warme chocomelk en pannenkoeken. Zullen wij even lekker slapen vandaag!
Dutch