Wakker worden met z’n vieren op die paar m2. Iedere ochtend die slaperige koppies achter de gordijntjes vandaan. Het heerlijke broer en zus geklier. Wat is het (meestal) toch ontzettend fijn om zoveel samen te zijn.
Vandaag vooral doorrijden richting één van onze belangrijkste stops in Polen, Auschwitz. Een geschiedenisles die wij de kids en ook onszelf willen laten ervaren. De meeste tijd ontwijken we tolwegen, met flinke hobbelwegen als gevolg. Gelukkig sluiten onze kasten goed en veert de cabine lekker mee.
Onderweg een simpele stop bij een park met uitkijktoren. Mooi om dit deel van Polen even van bovenaf te zien, met het vele groen, de heuvels en de dorpen met bekende Sovjet flatgebouwen, die gepoogd zijn op te vrolijken met vele kleuren. Een picknick maakt de stop compleet, om terug lopend naar de truck weer te genieten van Stijn die nog altijd alleen klierend met stokken door het bos kan lopen.
Dutch 
