Skip to content Skip to footer

Șuncuiuș

Nieuw land, nieuwe gebruiken. Dat is altijd even wennen en zoeken. Hoe zijn de wegen, wat zijn de gewoontes, waar vullen we ons water (gelukkig het enige wat we aan voorzieningen nodig hebben), hoe zijn de mensen, wat voor overnachtingsplekken zijn er en hoe gaat het hier met boodschappen. Ook ons geeft dat nog even onrust en doet het de sfeer niet altijd goed. Maar we weten dat wij dit kunnen, dus ook vandaag vonden we onze weg.

Om uiteindelijk na een flink stijl en hobbelig pad op een grote open plek, omgeven door groene heuvels en een koud stromend beekje terecht te komen. Een plek waar je gewoon gelijk voelt, hier is het goed.

Suppen en afkoelen in de beek, weer eens langer dan een minuut in onze stoelen blijven hangen. Kijken naar de herder die hier de hele dag rondhangt met zijn geiten en schapen, wat regel en klus dingen doen. In de avond natuurlijk vuurtje stoken en erboven koken. 

Maar het allerbelangrijkste voor Jara en Stijn, vijf super schattige puppy’s van weer een lieve zwerfhond knuffelen. Je begrijpt natuurlijk wel welke vraag we heel vaak kregen haha.

De volgende dag kwamen er opeens vele Roemenen met tenten en caravans aan. Het terrein bleek toch privé en door hun afgehuurd voor een kampweekend, maar geen probleem als we bleven. Wanneer er dan ‘s avonds een Roemeen naar je toe komt en zegt “sorry to disturb you, but here is for you some sweet corn”, dan weet je het zeker. Dit land, deze mensen. Dat gaat een toptijd worden.

Leave a comment

nl_NLDutch